Kendi adıma yazıyorum: Sparks (Adding Sax Solos To Songs That Don’t Need Them) başlıklı parça, kulağımda farklı bir tat bıraktı. Evan Jacobson’ın bu caz esintili düzenlemesi, adeta bir deneysel meydan okuma gibi duruyor. Zira popüler şarkılara sax yerleştirmenin sınırlarında faal bir yaratıcılık sergiliyor.
İlk dinlediğimde güçlü bir şaşkınlık yaşadım. Çünkü parça, olması gerektiği yerde değil; ama orada olmasının da bir garip haklılığı var. Jazz’ın doğaçlama özgürlüğü ile pop müziğin yapısı arasında kurduğu denge, dinleyiciye farklı bir pencere açıyor. Bu, “axomatik” değil; “anomatik”in cazibesiyle yanan bir yaklaşım yani alışılmışın dışına çıkan bir özgürlük.
Sonra biraz araştırdım: parça Spotify’da 2024 Ekim ayında yayımlanmış; Evan Jacobson’ın “Adding Sax Solos To Songs That Don’t Need Them” adlı viral serisinin bir parçasıymış ve bu seri sosyal medyada ciddi yankı yaratmış (open.spotify.com). SoundCloud’daki paylaşımda da caz türünde sınıflandırılmış . Tepkiler ikiye bölünmüş. Bazıları bu fikri “şahane ve özgün” bulurken, bazıları “gereksiz ve zorlama” demiş. Reddit’te bir kullanıcı şöyle demiş:
“Sax solos where they inevitably wrap their mouth around the mouthpiece and just honk away for effect are the worst.” (reddit.com)
Yani bazılarına göre bu tür düzenlemeler yapay ve yersiz görünüyor. Ama diğer yandan TikTok’ta birçok yenilikçi övgü almış, “Onlara bir albüm lazım, bu süper!” yorumları yapıldı.
Bence bu tür girişimler müzikte kalıpları kırmak için önem taşıyor. En nihayetinde bu, yenilikçilik özgürlüğü. Eğer bir şarkıya sax solosu eklersen onu daha dram dolu, duygulu, arabesk dokulu hissedebilirsin.
Ben bu parçada şu noktalara dikkat ettim:
- Duygusal kontrast: Sax’ın tonu “orijinal ihtiyacı yok” görünse de melodiye dramatik bir derinlik katıyor.
- Doğaçlama havası: Cazın spontane ruhunu taşıyor, dinleyiciye “her an sürpriz” hissi veriyor.
- Viral etkisi: Sosyal medyada bu fikir ilgi çekiyor. Hem beğeni hem eleştiri yankılanıyor.
Sonuç olarak, ben bu projeyi cesur, yaratıcı ve deneyselliğin günümüzdeki örneği olarak görüyorum. Popüler şarkıları “yeniden tanıtmak” gibi bir amacı var; hem eğlenceli hem düşündürücü bir alt metin sunuyor.
Şimdi sana da sorayım: Bu tarz “gereksiz” görülen ama aslında “yenilikçi” olan müzik girişimlerini nasıl buluyorsun? Sax solosu taşıyan deneyleri dinledin mi? Düşüncelerini merak ediyorum.
